از خدا بخواهید

images

اولین کاری که من و شما بعنوان یک مسیحی باید انجام بدهیم این است که از خدا بخواهیم که با فیض و رحمت خود، ترس خود را در دلهای ما قرار بدهد و آنرا در ما مرتباً شعله‌ ور نگاه بدارد. ترس خدا ابتدای حکمت است.
دوم اینکه به طور مرتب بر روی محبت مسیح تفکر و تعمق کنید.  فکر کنید که او برای شما چه کار مهمی انجام داده است.  سعی کنید که با محبت کردن به دیگران، گوشه‌ای از محبتهای خدا را پاسخ بدهید. به یاد داشته باشید که ما در این جهان وظیفه‌ای خطیر به عهده داریم. به خاطر محبت مسیح، چشمان خود را نسبت به دردها و رنجهای دیگران نبندید بلکه به خاطر محبت او، با چشم و قلب و آغوش باز، مردم درد و رنج دیده را محبت و خدمت کنید
. «به شما حکم نو میدهم: یکدیگر را دوست بدارید. همانطور که من شما را دوست داشته ام شما نیز یکدیگر را دوست بدارید. اگر نسبت به یکدیگر محبت داشته باشید، همه خواهند فهمید که شاگردان من هستید.» ( انجیل یوحنا١٣: ٣٤-٣٥)
سوم اینکه، هرروز تانرا را به مسیح بسپارید و به او تعهد کنید که برای وی زیست نمایید. به خاطر داشته باشید که او خداست و بدون او هیچ کاری نمی‌توانید انجام بدهید.  به یاد داشته باشید که حیات شما تنها و در او زندگی و حرکت و وجود دارید.  پس هر روزخود را به او و رحمتهای او بسپارید. هر روز زندگی خود را به خدا تقدیم کنید و از او بخواهید که انگیزه‌های شما را تفتیش و امتحان کند. به یاد داشته باشید که در اکثر مواقع، محبت‌های ما از خودپرستی و آلوده به خودخواهی و گناه است.  از خدا بخواهید که انگیزه‌های شما را پاک و تقدیس نماید.

میلاد عیسی مسیح

artifice_039

مژده عیسی بدنیا آمد       مژده منجی بشر آمد

   یکجا با تمامی دست اندر کاران مجله حقیقت، میلاد عیسی مسیح نجات دهنده بشریت را به شما و از طریق شما به فامیل های محترم تان تبریک و تهنیت عرض مینماییم.
این بهترین وقت است که پیام نجات بخش عیسی مسیح را به هموطنان عزیز ما برسانیم. نجات ما تنها توسط ایمان آوردن به عیسی مسیح میسر است و بس.
در انجیل یوحنا مکتوب است :«در ازل کلام بود. کلام با خدا بود و کلام خود خدا بود،  از ازل کلام با خدا بود. همه چیز به وسیلۀ او هستی یافت و بدون او چیزی آفریده نشد. زندگی از او بوجود آمد و آن زندگی نور آدمیان بود. نور در تاریکی می درخشد و تاریکی هرگز بر آن پیروز نشده است.
مردی به نام یحیی ظاهر شد که فرستادۀ خدا بود. او آمد تا شاهد باشد و بر آن نور شهادت دهد تا بوسیلۀ او همه ایمان بیاورند. او خودش آن نور نبود، بلکه آمد تا بر آن نور شهادت دهد. آن نور واقعی که همۀ آدمیان را نورانی می سازد، در حال آمدن به دنیا بود.
او در دنیا بود و دنیا بوسیلۀ او آفریده شد، اما دنیا او را نشناخت. او به قلمرو خود آمد ولی متعلقانش او را قبول نکردند. اما به همۀ کسانی که او را قبول کردند و به او ایمان آوردند،این حق را داد که فرزندان خدا شوند، که نه مانند تولدهای معمولی و نه در اثر تمایلات نفسانی و نه در اثر خواهش بشر بلکه از خدا تولد یافتند.
پس کلام جسم گشته بشکل انسان در میان ما جای گرفت. جلالش را دیدیم ـ شکوه و جلالی شایستۀ پسر یگانۀ پدر و پر از فیض و راستی.
شهادت یحیی این بود که فریاد می زد و  می گفت: «این همان شخصی است که دربارۀ او گفتم که بعد از من می آید اما بر من برتری و تقدم دارد، زیرا پیش از تولد من، او وجود داشت.» از پُری او، همه ما برخوردار شدیم، فیض بالای فیض  زیرا شریعت بوسیلۀ موسی عطا شد، اما فیض و راستی توسط عیسی مسیح آمد. کسی هرگز خدا را ندیده است، اما آن پسر یگانه ای که در ذات پدر و از همه به او نزدیکتر است او را شناسانیده است.» (انجیل يوحنا فصل اول )
خدا را سپاس و شکرگزار هستیم که با فیض بخشنده او، امروز  مدت پنج سال میشود که مجله حقیقت را به شما عزیزان تقدیم میداریم. اجازه دهید از تمام دوستان، که ما را با نوشتن مقالات، اشعار و امور تخنیکی یار نموده اند و نیز با ارسال ایمیل ما را تشویق نموده اند قدر دانی نماییم.

ميلاد عيسي مسيح بر شما مبارك باد

نکاتی درباره دعا

13870702081یک روز من پیام عیسی مسیح را به یک شخص که برایش بسیار دلچسب بود در میان گذاشتم. بعد از مدتی ما با هم دعا نمودیم. در وقت دعا من دست های خود را بلند نمودم. او شخص هم از من تقلید نموده دستهای خود را او نیز بلند نمود. بعداً او از من پرسید:» چرا دست های خود را در هنگام دعا بلند كردى. «یک ایمان دار دیگر برایم گفت که او یک خارجی را دیده بود که در وقت دعا در سر توشک نشسته بود و پا های خود را دراز نمود و دست های خود با هم گره زده دعا میکرد. او فکر میکرد که این طریقه دعای پیروان مسیح است.
چگونه ما باید دعا کنیم؟ چه تفاوتی بین نماز و دعا است؟ آیا پیروان عیسی مسیح نماز بخوانند؟ چه زمانی باید دعا کنیم؟ هدف اصلی دعا چیست؟
مردم اسرائیل قبل و در زمان زندگی عیسی مسیح با دعا آشنا بودند. دانیال پیامبر سه بار در روز، رو به بیت المقدس دعا می نمود ( دانیال ١٠:٣).
پطرس در وقت نماز به معبد میرفت( اعمال رسولان ۳:۱). ما می بینیم که آنها اوقات منظم برای نماز داشتند.
مردم از ادیان و مذاهب مختلف احساس ميكنند که بايد دعا نمایند. مردم مراسم و سنت ها و فرمول های خاص و آداب مختلط را ايجاد كردند همراه با استفاده از دانه های تسبیح و يا توغ و علم ها،  تا آنها را در دعا  شان کمک  کنند.
بعضي مردم در نماز متون طولانی را تلاوت مینمایند و يا نعت يا مناجات ميخوانند. آنها فکر می کنند که با خواندن چنین نماز خدا آنها را برکت میدهد، و بعضی ها تصور میکنند که با داشتن یک تاویز در گردن، آنها از همه آفات در امان میباشند.
بعضی مردم فکر میکنند که دعا فقط یک آیین قدیمی ادیان است، پس دعا را رد ميكنند. ولی زمانی که آنها به یک چیز نياز دارند، آنها به خدا دعا مینمایند و از دیگران درخواست مینمایند که برایش دعا نمایند.
عیسی مسیح  به پیروان خود تعلیم داد که آنها چگونه دعا نمایند. ما این دعا را دعای ربانی مینامیم .
برخی کلیسا ها ا این دعا را هر زمانیکه با هم مشارکت میداشته باشند تلاوت مینمایند. البته اين يك رسم خوب است زمانیکه پیروان مسیح برا ی عبادت با هم جمع میشوند این دعا را تلاوت نمایند. اما مهم تر اینکه مسيح در این دعا جهت های مختلف دعا را به ما نشان می دهد:« ای پدر آسمانی ما، نام تو مقدس باد- ستایش
پادشاهی تو بیاید. ارادۀ توهمانطور که در آسمان اجرا می شود، در زمین نیز اجرا شود.- شفاعت
نان روزانۀ ما را امروز به ما بده.- درخواست
خطایای ما را ببخش، چنانکه ما نیز کسانی را که به ما خطا کرده اند می بخشیم.- اعتراف
ما را از وسوسه ها دور نگه دار و از شریر رهایی ده- درخواست
زیرا پادشاهی و قدرت و جلال تا ابدالآباد از تو است. ستایش»
اول تر از همه، دعا بايد با معنى باشد. دعا یک ترکیبی از کلمات نیست که مردم  آنرا تکرار نمایند.
دوم، در دعا ستايش و  جلال خداوند بايد شامل باشد.
وقتی که ما دعا می کنیم، ما باید همیشه خدا را، ستایش و سپاس نماییم که او چه کسی است –  او مقدس و خالق است و مافوق مخلوقات است.
دعای ستایشی، حضور خداوند را در ميان ما تقویت مینماید و کارهای عظیم خداوند را در زندگی ما به ارمغان میآورد.
در عین زمان ما باید در دعا  خود اعتراف نماییم که خدا پدر ماست و ما یک رابطه نزدیک با خداوند متعال داریم.
سوم، دعا یک خدمت در ملكوت خداوند است.
ما می خواهیم که اراده خدا (محبت او ، لطف و برکت او ، نجات او، عدالت او) در سراسر زمین گسترش یابد و به همهً مردم جهان برسد.
ما دعا نمی کنیم  که به بهشت ‌‌برویم. در عوض ما دعا می کنیم که ملکوت خدا (يا اراده خدا) از آسمان به زمین بیاید » پادشاهی تو بیاید. ارادۀ تو همانطور که در آسمان اجرا می شود، در زمین نیز اجرا شود.»
چهارم، در دعا، ما نیاز های خود را به پدر خود در ميان ميگذاريم. خداوند بسیار خوشحال میشود زمانیکه ما  نیاز های خود را به او میگوییم. مشکل در این جا است که ما اکثراً در دعا خود نیاز های غیر ضروری، خواسته ها، علاقه های خودخواهانه خود را نسبت به نیازهای واقعی درخواست مینماییم.
پنجم، در دعا ما به گناهان خود اقرار نماییم. ما این را درک میکنیم که ما مرتکب گناه شدیم و ما باید پیوسته و همیشه از تمايل به گناه توبه نماییم.
ششم، در دعا ما از خدا می خواهیم که ما را در این جهان که پر از وسوسه و فریب است راهنمایی و هدایت کند. ما نمی توانیم از این دنیا ، که پر از  گناه و فریب است در امان باشیم و فرار كنيم. ما از خدا می خواهیم ما را از شرارت که در اطراف ما است حفاظت کند.
دعا فقط يك رسم خاص مذهبی نیست، بلکه مشارکت با خدای قادر مطلق که خالق زمین و آسمان است میباشد. دعا يك عملکرد در ملاى عام نيست که يك شخص كوشش كنند روحانيت خود را به رخ ديگران بكشد.  چنين دعا ريا کاری است و خدا از ریا کاری بيزار است.
اگر شما دعا مینماید، ميتوانيد همين دعا ربانى را به حیث يك رهنما استفاده كنيد و از دل و جان با پدر آسمانی مشاركت نماييد. ( نوشتۀ آ.ل)

خدای د زموږ سره

ستاره متحرکپه مقدس انجیل کی راغلی دی، زه لاره، رپښتیا او ژوند یم. هیڅوک بی له ما نشی کولای پلار (خدای) ته ورسیږی. او ده مقدس انجیل په بل ځای کی راغلی دی:« پرته له عیسی مسیح له گناه څخه ده بشریت ژغورل د امکان څخه لیری ده. ځکه د دی آسمان لاندی بل چا ته د ژرغونکی نوم نه دی ورکړ شوی. یواځی عیسی مسیح د بشریت ژغورنکی دی.» اوس د عیسی مسیح د بشریت د ستر ژرغونکی د زیږیدنی په هکله لنډ مطلب گرانو لوستنکو ته وړاندی کوم.
د عیسی مسیح مور مریم، یوسف ته نومولی شوی وه. مخکی له دی چه مریم د خپل خاوند کور ته واده شی، د پاک خدای د سپیڅلی روح په قدرت حامله ولیدل شوه. یوسف په مریم باندی پوره باور درلود چه هغه ډیره پاکه و سپیڅلی نجلی ده. له دی کبله یی و نه غوښتل چه د مریم په هکله بد فکر وکړی. په دی وخت کی د لوی خدای فرشته د یوسف په خوب کی راغله او یوسف ته یی وویل: «ای یوسفه! د داود د اولادی زویه خپل کور ته د مریم له بولو څخه مه ویریږه. ځکه چه مریم د سپیڅلی روح په وسیله حامله شوی ده. او هغه به یو زوی و زیږوی چه د هغه نوم به عیسی مسیح وی. او هغه څوک چه په هغه ایمان رواړی هغه به له ټولو گناهنو څخه ژغورل کیږی.»
دعیسی  مسیح زیزیدنه
هماغسی چه په تورات او زبور کی لیکل شوی وو په حقیقت کی همداسی وشوه، هغسی چه لوی خدای ژمنه کړی وه.
«په دی پوه شه چه باکره به حامله شی او زوی به وزیږوی چه د هغه نوم به عمانویل وی. او عمانویل یعنی خدای له زمونږ سره.»
کله چه یوسف له خوبه راپاڅید هر هغه څه چه د لوی خدای فرشتی ورته لارښونه کړی وه هغه همداسی وکړه. مریم یی خپل کورته راوستله څنگه چه وړاندوینه یی شوی وه عیسی مسیح وزیږید. پاک خدای د انسان په جسم کی بشریت ته د ستر خدمت لپاره ځمکی ته راغی.
عیسی مسیح چه فرمایلی دی: «زه قیامت یم او زه ژوندون یم.»
واقعاً هغه قیامت او ژوند دی. لکه څه رنگه چه عیسی مسیح د عبادت خانی مشر ته وفرمایل: «مه ویریږه خو ایمان لره.» که هر څوک چه په عیسی مسیح ایمان ولری کولای شی په عیسی مسیح کی ابدی ژوند تر لاسه کړی.
«زه قیامت یم او زه ژوندون یم.که څوک په ما ایمان لری.که هغه مړ هم شی نو هغه به بیا ژوندی وی.»(یوحنا ١١: ٢٥)
(نوشتۀ پارسا)

نیکویی خداوند

Knipselای خداوند، رحمت تو تا به آسمان ها میرسد و وفاداری تو مافوق ابرها. عدالت تو مانند کوهها پابرجا است و احکام تو عمیق تر از عمق های زمین. ای خداوند، تو مددگار انسانها و حیوانات هستی. ای خدا رحمت تو چقدر عالی و با ارزش است. آدمیان در سایۀ بالهای تو پناه می برند.  همه از نعمت تو برخوردار می شوند و از دریای رحمت تو می نوشند. تو سرچشمۀ زندگی هستی و در نور تو روشنی را می بینیم.
رحمت تو همیشه بر آنانی که تو را می شناسند باقی بماند و عدالت تو پیوسته همراه راستدلان باشد.  مگذار که پایمال اشخاص مغرور گردم و یا دست شریران مرا مجبور به فرار سازد. (مزمور ٣٦)

از خود گذری

«بارهای يكديگر را بکشید و به اين طريق حکم مسيح را بجا خواهيد آورد زيرا هركس بايد  بار خود را ببرد.»(غلاطيان ٢ : ٢ و ٥) جوالی

این آیه به نظر ضد و نقیض می آید؛ بارهای یکدیگر را از روی محبت بر دوش بگیرید، در حالی که هر کس باید بار خود را بر دوش بگیرد.
منظور پولس این است: » همیشه آماده باش تا دیگران را کمک کنی اما توقع نداشته باش تا دیگران تو را کمک کنند.» متأسفانه بعضی افراد، کاملاً برعکس فکر می کنند: » من مسیحی هستم یا میخواهم مسیحی بشوم، پس کلیسا باید به من کمک کند». ولی در واقع باید بر عکس این مطلب عمل کرد. اگر می خواهید مسیح را پیروی کنید، با کمک کردن به دیگران می توانید آن را نشان دهید و نباید توقع داشته  باشید که دیگران شما را کمک کنند.
اگر هر پیرو مسیح به این موضوع عمل کند، همه، همه را کمک و خدمت میکند. عیسی مسیح، جان خود را برای نجات دیگران داد و اگر می خواهید او را پیروی کنید، به قوت روحش شما نیز قادر به این کار خواهید بود. ما در حمل بار سنگین برادران و خواهران خود باید شریک باشیم، زمانی ممکن اتفاق خواهد افتاد که ما بار گناه برادران خود را نه تنها متحمل شویم بلکه بهای گناهان آنان را پرداخته و به سبب گناه که از ایشان سر زده  شرم، خجالت ،رنج و دردی را متقبل شویم . چنین کاری را عیسی مسیح برای ما انجام داد.
پس تا فرصت داریم به همه نیکی کنیم، بخصوص به  پیروان مسیح، تا باشید که شریعت عیسی مسیح را بجا آورده که میفرماید :« این است حکم من که یکدیگر را محبت نمایید، همچنانکه شما را محبت نمودم»  (انجیل یوحنا ١٢:١٥)

 

تولدی از تبار خدا

135816486

در مورد تولد عیسی مسیح نظرات و عقاید مختلف زیادی ابراز گردیده است که هر  به نحوی نمایانگر دید خاص گوینده گان و نویسنده گان آن است، برخی به تأیید خارق العاده تولد او و برخی علیه آن قلم فرسایی کرده اند.
اما آن چه معلوم است که عیسی مسیح فرزند شرعی مریم باکره و یوسف نجار یهودی زیاده از دو هزار سال پیش از امروز بود. که از روح خدا، در بیت لحم به دنیا آمد و چهره جهان را به خاطر تولد، زنده گی و مرگ خارق العاده یی که داشت تغییر داد.
کسانی که از دید این جهان به عیسی مسیح نگاه میکنند او را نبی و پیغمبر، یک انقلابی، قیام کننده علیه یهودیان و رومیان و یک بشر دوست میدانند. اما در برابر آنان، اکثر آدم ها، عیسی را فرزند خدا، کلمۀ خدا، روح خدا میدانند و به او ارزش والای روحانی قایل اند، اما چگونه؟
پاسخ به این پرسش تا حدود زیادی به نگاه و دید ما نسبت به خدا و درک و تفسیر ما از اراده و برنامۀ او برای نجات آدمیان ارتباط میگیرد. کسانی که به اعمال دست انسان و شریعت اعتقاد دارند نجات از گناه را تنها از طریق تحقق کارهای نیکو و پسندیده انسان تصور میکنند که یهودیان زمان عیسی و مسلمانان امروزی و کسانی که به هیچ دین و مذهبی هم پابند نیستند مربوط به این دسته اند. اما در برابر آنان  تعداد زیادی از مردم جهان، آمدن نجات دهنده از جانب خدای پدر را منتظر بودند و به آمدن دوبارۀ وی انتظار میکشند؛ که در وجود تولد، زنده گی و مرگ عیسی و بازگشت دوبارۀ او میبینند و باور دارند که او کلمۀ خدا، روح خدا و نجات دهندۀ بشریت از شر شریعت و گناه و شیطان است .
اما این باور و ایمان را از کجا دریافت کرده ایم، آیا منابع باور های ما به اندازۀ کافی مطمئن است؟
کلام خدا که منبع قابل اعتمادی است که قبل از عیسی به شکل عهد قدیم خداوند با یهودیان که در وجود سی و شش کتاب نبوت شد. از آمدن نجات دهنده یی برای قوم یهود وهم برای  همه انسانها بشارت میدهد. اشعیا نبی در کتاب خود ٧٠٠ سال پیش از تولد مسیح به طور مفصل در این باره نوشت.
در این گفته ها و آیات این فصل ها، جان مطلب تازه میگردد و همه آن چی که باید تحقق پذیرد با تولد عیسی مسیح عملی میگردد تا آن چی که مکتوب است و مکتوم، خداوند برای نجات انسان از بار گناه اراده کرده است به انجام رسد .
خوب است  یک بار به عقب برگردیم و از گزارشگر تاریخ زند گی عیسی مسیح در این مورد در کتاب مقدس بخوانیم : «ای یوسف پسر داوود، از گرفتن مریم مترس، زیرا که آن چی در وی قرار گرفته است، از روح القدس است. و او پسر ی خواهد زائید و نام او را عیسی خواهی نهاد، زیرا که او امت خویش را از گناهان شان خواهد رهانید … و  این  همه برای آن واقع شد تا کلامی که خداوند به زبان نبی گفته بود، تمام گردد » (متی ١ : ٢٠-٢٣)
اینک باکره آبستن خواهد شد پسری خواهد زائید و نام او را عمانوئیل خواهند خواند که تفسیرش این است  : «.خدا با ماست»
دوران کودکی عیسی از اغاز، با دشواری بود، او خانۀ پر ناز نعمت پدری خویش را که در آسمان داشت ترک کرد و در پایین ترین طریق زنده گی یعنی در آغل یا طویله حیوانات پا در این جهان پر از گناه و شرارت گذاشت. وقتی او به دنیا آمد، هیچکس از او پرستاری نکرد، زیرا باید تمام شرم و دردهای ما را به خود میگرفت، شرمناک ترین نحوۀ تولد، تولد در آغل بدون کمک کننده گان انسانی بود.
در زمانۀ ما و آن دور ها انسانها  بیشتر تولد  آدمهای که به شأن و شوکت به دنیا آمده بودند جشن میگیرند. اما با آمدن عیسی خداوند تولد کسی جشن گرفته میشود که تا حال سابقه نداشت. پسری که از دختر باکره  بدون پدر جسمانی تولد یافته بود، اما نه در خانۀ مجلل بلکه در آغل حیوانات و خانواده اش در همان سالهای نخست زنده گی او  مورد تهدید و خطر زورمندان و حکام وقت قرار میگیرد. آنان مجبور به فرار از زادگاه و  اقوام و خویشاوندان خود میگردند و خود و والدینش درد و رنج بی کسی و بی وطنی را میچشند، اما در تمام حال، پدری که او را برای نجات همه انسانها فرستاده است از او  حمایت و نگهداری مینماید.
از دوران کودکی عیسی آگاهی ما خیلی کم است، اما سه سال اخیر زنده گی او، تمام محاسبات جهان را از زنده گی در این جهان تغییر داد، زیرا همه به دنیا آمدند تا زند گی کنند و صاحب شکوه و جلال شوند، اما عیسی آمد تا رنج بکشد و با مرگ خود، خدا را جلال دهد و نجات را به  همه امتها و اقوام هدیه نماید، ولی خود مانند تولدش به شکل فجیح ترین  نحوه بمیرد و تجربه کند آن چی را که نه برای خوش اقبالان بلکه برای بد اقبال ترین و بد نام ترین آدم ها در این جهان اتفاق می افتد. زیرا او خود گفت: «پسر انسان نیامده تا مخدوم شود بلکه تا خدمت کند و تا جان خود را فدای بسیاری کند » پس او حقارت و پستی و گناهان همه را با خود بر صلیب برد تا بعد از آن هر کی به او ایمان آورد زنده گی جاوید یابد . او خود گفت: «من نان حیات هستم ، کسی که نزد من آید ، هرگز گرسنه نگردد و هرکه به من ایمان آرد، هرگز تشنه نگردد . … و اراده فرستندۀ من  این است که هر که پسر را دید و بدو ایمان آورد، حیات جاودانی داشته باشد ….» ( یوحنا ٦ : ٣٥ -٤٠)
تاریخ تا آنگاه به یاد نداشت و بلکه تا حال ندارد که مردی با کمال ساده گی و عطوفت، و تواضع و فقر و  بیچاره گی انسانی  زنده گی کند و به فجیح ترین شکل  بمیرد، ولی  چنین جلال و شکوه یابد، زیرا او آمد تا پدر را بشناساند و جلال دهد، او برای نجات آمد نه زنده گی، از این جهت او به زحمتکشان و مسکینان و درد مندانی که در این جهان رنج میکشند و درد تحمل میکنند خطاب کرده میگوید : » خوشا به حال شما ای مساکین، زیرا ملکوت خدا از آن شماست. خوشا به حال شما که اکنون گرسنه اید، زیرا که سیر خواهید شد. خوشا به حال شما که الحال گریانید، زیرا خواهید خندید. خوشا به حال شما وقتی که مردم به خاطر  پسر انسان از شما نفرت گیرند و شما را از خود جدا سازند و دشنام دهند و نام شما را مثل شریر بیرون کنند. در آن روز شاد باشید و وجد نمایید زیرا اینک اجر شما در آسمان عظیم میباشد، زیرا که به همین طور پدران ایشان با انبیا سلوک نمودند .»
جلال بر نام تو عیسی! که  تولد و مرگ تو  برای ما بود، تو برای نجات ما رنج کشیدی، تو از این جهان نبودی و جهان ترا نشناخت اما پدری که ترا فرستاد، تا به نام تو میلونها آدم  از قاره های مختلف از  گناه، شر و فساد نجات یابند و این تا آمدن دوبارۀ تو دوام خواهد داشت. آمین          ( نوشتۀ ضیا)